Συνεντεύξεις

Συνεντεύξεις, συνεντεύξεις και συνεντεύξεις…αυτή η αγχωτική διαδικασία που σε γυρνάει πίσω στα χρόνια των πανελληνίων. Εκεί εξεταζόσουν σε σχέση με τις ικανότητες σου στα μαθηματικά και στα αρχαία και τώρα εξετάζεσαι σε σχέση με τον χαρακτήρα σου. Ξεκινάει η συνέντευξη και σε ρωτάνε πες μου λίγα πράγματα για σένα, κολλάς και δεν ξέρεις από που να πρωτοξεκινήσεις και τι να πεις και τι όχι. Να πεις για το άγχος που σε καταβάλει κάθε φορά που έχεις πολλές ευθύνες ή να το κρύψεις λέγοντας πως έχεις μεγάλη αίσθηση ευθύνης; Να πεις ότι είσαι εργασιομανής και τελειομανής; Μάλλον θα ακουστείς σαν δεκάδες άλλους που τα πλασάρουν σαν τα αρνητικά τους.

Και τι να απαντήσεις στην ερώτηση, που βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια; Θα ήθελες να πεις στην παραλία με μία πίνα κολάδα στο χέρι να ακούς το κύμα αλλά τελικά λες σε κάποια υψηλή θέση όπου θα είσαι υπεύθυνος μιας ομάδας. Αχ αυτές οι ερωτήσεις για τα δυνατά και αδύνατα χαρακτηριστικά. Νιώθω να τις έχω προβάλει τόσες πολλές φορές που το παίζω σαν κασέτα. Η πιο ωραία συμβουλή που έχω πάρει πάντως είναι πως στην συνέντευξη αξιολογείς και εσύ αν σου ταιριάζει η εταιρεία και αν σ’αρέσει η κουλτούρα. Δεν κρίνεσαι μόνο εσύ αλλά και αυτοί και έτσι πρέπει να το βλέπεις.

Αν οι αξίες που έχουν μιλάνε στην καρδιά σου και ανταποκρίνονται στον τρόπο που δουλεύεις. Κάποιος θα πει βέβαια πως η κουλτούρα και οι αξίες μιας εταιρείας είναι απλά κάτι κανόνες και οδηγίες που έχουν ξεχαστεί, αλλά εγώ θα πω πως είναι η καρδιά της επιχείρησης και κάνουν την διαφορά. Αν δουλεύεις κάπου που ο σκοπός της εταιρείας ταυτίζεται με τις κλίσεις και τα θέλω σου, θα πας με άλλον αέρα στη δουλειά και θα δουλεύεις γιατί πιστεύεις σ’αυτό που κάνεις. Θα βρεις συναδέλφους που θα μοιράζεστε κοινές βλέψεις και θα δουλεύετε σαν ομάδα.

Έχω δουλέψει σε 5 διαφορετικές εταιρείες και θυμάμαι έντονα ως τον καλύτερο μου χρόνο όταν δούλευα για να δώσω συμβουλές καριέρας σε νέους και να ελαττώσω την ανεργία. Ένιωθα ότι παράγω ένα σημαντικό έργο και εξαιτίας μου ίσως αλλάξω κάποιες ζωές. Μέσα απ’την δουλειά έμαθα και εγώ καλύτερα τον εαυτό μου, τι θέλω και τι δεν θέλω, τι ανέχομαι και τι όχι. Ποιος τρόπος εργασίας μου ταιριάζει και τι μάνατζερ θέλω να έχω. Είναι ένα τσίρκο εκεί έξω όταν ψάχνεις για δουλειά, ίσως απ’τις πιο στρεσοφόρες καταστάσεις που θα περάσεις. Θα αμφιβάλεις για τον εαυτό σου και τις ικανότητες σου και κάθε απόρριψη θα σε πάει και ένα βήμα πίσω. Μέχρι βέβαια να τις συνηθίσεις και απλά να είναι άλλο ένα μικρό εμπόδιο μέχρι να βρεις τον δρόμο σου.

Μέσα απ’τις αιτήσεις και τις συνεντεύξεις δίνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου και θα έρθουν οι σωστοί άνθρωποι που θα εκτιμήσουν αυτό που μπορείς να προσφέρεις. Και όταν θα έρθει η πρόσληψη και η πρώτη μέρα στη δουλειά , θα βάλεις τα καλά σου, θα φορέσεις το χαμόγελο σου και μια περιπέτεια θα ξεκινήσει για σένα.